(Biricik karım Yasemin'e ithaf olunur, Akrostiş Tarzı)
Yaşamaktan hiç bu kadar ızdırap duymadım platonik akşamlarda
Aşkımı dağlara yüklesem parçalanmasından korkarım
Sevdasız geçen ömrümün hüzün kokan umursamazlığında
Engin denizlerdeki fırtınaların durulmasından korkarım
Meğer insan sevince şiirler yazarmış sevdiğine ay ışığında
İnan bana nar-ı beyza gibi aşkına düşüp yanmaktan korkarım
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
