Yasemin Çiçekleri Şiiri - Saffet Kızılay

I
Hanımelleri,akasya ve zambak kokuları arasında,
Yamalı esvaplı yasemin çiçekleri dalgalanmakta.
Solucanı,çıyanı bol olan bu katran karası topraklarda;
Prangaları sökülmüş,yasemin fidanları boy uzatmakta...

II
O yaseminler ki mavi renkli mine çiçekleri gibi
Hayta bir çocuk misali mağrurca salınırlar.
Mahzun yaseminler,sarı yapraklı bir söğüt uykusu gibi;
Hülyalı ve sarhoş bir mechûle doğru uzanırlar.

III
Asûman acısıyla irkilirken yaseminler,
Bulutlardan düşen yağmur taneleri belirir.
Güz sancısıyla uyanırken demir zincirli nergisler;
Uzaklardan gelen sümbül sesleri işitilir.

IV
Yayılırken etrafa günün ilk ışıkları,
sümbül seslerini örter yaseminlerin oynayışları,
Salınırken tabiata suzan ve yasemin kokuları;
Kanat açar gökyüzünde zümrüt-ü anka kuşları.

V
Vaktidir artık pür-neşe olmanın bu lahzâda,
Hikaye eder güzelliğini yasemin çiçekleri.
Her yer aydınlık,karanlık yer yok bu noktada;
Söyletir dillere eşkâlini yasemin çiçekleri...

SAFFET KIZILAY