yeşerir seni görünce gönül bahçem
açar çiçekler çiçeğin adı yasemin
selvi olmuş boyu uzanmış goncası
eritir dudağımı öperken yasemin
melekler kıskanır ipekten tenini
incitir gözlerimi ahu gözlerin
neden solmazsın bende söyle yasemin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta