1998 Eylül'ün ilk günü dünyaya geldi.
İlkokul ve ortaokulu çeşitli okullarda kitap kurdu belgeleri ile tamamladı. Lise de Muhasebe Okumayı tercih etti ve mezun oldu. Daha sonra Şiire olan derin ilgisinden ötürü Abant İzzet Baysal Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümü tercih etti. Şuan da hala eğitimine devam etmektedir.
Elim elinle namlu
Bakışlarım keskin çıkmaz sokak
Dokunuların viran
Sen yalan ben dolan
Köhne değil yaşananlar
Yaşanmayanlar var.
Gökyüzüyle yeryüzünün esrarengiz buluşmasını seyrediyorum. Bozkır renkli nefesin yüzümdeki tınısını hissedebiliyorum. İçimde sadece kavuşmanın mutluluğu ve etrafım çok kalabalık. Herkes sadece güzel bir yapı diye önünde resim çekilirken, bense sorguluyorum nasıl ve neden diye.
İçine girip "ölümsüzleşmek" istiyorum.
Herkes “ölürsün” diyor saçmalama, ben “ölüm, ölümsüzlüktür” diyorum.
Kaybolmak istiyorum bilmediğim şehrin derin sokaklarında, tanımadığım milyonlarca insan arasında gözlerle konuşmak istiyorum, ellerine dokunmak tanışmamışlığın, o doğanın o ellere bıraktığı izi seyre dalmak istiyorum.
Sonra hissetmek dakikalarca, belki taş yığını herkes için ama bana huzur veriyor, belki trilyonlarca insan dokundu onlara ama sanki ilk ben dokunmuşum gibi...
Ah bir de yağmur yağsa çok zor olsa da.
Siyahı beyazlaştıran ne varsa kalbe sükût!
Sahi nedir mutluluk? Yıldızlara dönmüş gözlerde mi saklı, ilk defa “anne” diyen bir bebeğin dudaklarında mı? Sevdiğinden aldığın iki güzel cümleye mi sığdırırsın mutluluğu; yoksa kocaman bir bukete mi? Bir yudum su, bir bakış, bir güçtür aslında ayakta durabilmek adına. Ağaçtan düşen bir yaprağın tenine dokunması, okşaması rüzgârın saçlarını kimi zaman... Mutluluk; çiseleyen yağmurla danstır. Sevgiyle, sevgiliyle, dostla tamamlanan; paylaştıkça çoğalan…
Kuşlar uçuyor, deniz coşkun, elimde fırça, dilimde şiir; huzurun öteki adı.
Eşsiz nağmeler dökülürken dudaklarımdan, zihnimde beliren görüntüdür duâm. Sevgiliye şükürdür mutluluk. Kimine göre yalnızlık kimine ise kalabalık. Sahi nedir gerçek mutluluk? Güzel olan ne varsa mutluluktur aslında. Sudur, çiçeğin mutluluğu. Yağmurdur, denizin huzuru. Çoğu zaman yalnızlıkta ararız gerçek huzuru, oysa kalabalıkların arasında çoğalan mutluluğun kardeşidir huzur. Ne var ki görmek için bakmak gerekir ve şükür görebilmenin hazzıyla güzeldir.
Karanlığı seviyorum yıldızlar varsa, yıldızları seviyorum ay yanı başındaysa… Sonra güneş şahit duama, huzur doluyum anlasana. Unuttuğum bir anı hatırlıyorsam hülyalarla, gün batımı eşlik ediyorsa beş çayıma; satırlar yoldaşım, renkler arkadaşımsa, uyandı huzur mutluluğun ardında. Kapanmaz avuç içim, şükrüm Yaradan'a.
Bir annenin kucağı huzurun adı, babanın duası şükrün soyadı…
Sığıyor mu eşsiz umman
Yeryüzü denilen katmer katmanına
Yerleşir mi leş yüzler
Resmedilmiş katrana
Büyüyor içimdeki sonsuz meşakkat
Hainlik durağında
Simanın boyunduruğundayım
Kendimden azlederken seni
Cefanın koynundayım
Gecenin ört pas ettiği vuslat
Sevdaya dokunur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!