Sahildeyim sert kayaların üzerinde
Yine doldu gözlerim
Yelken açtım hüzünlere
Dertliyim
Sahtemiydi sözlerin
Yalnızlığın yorumu olmaz ya
Yalnızım işte öylesine
Esir olmuş ruhum umutsuzluğa
Esirim bende kara zincirlerle
Garip bir gurbet hikayesi
İçimdeki çocuğu uyandırsam
Hayallerimi canlandırsam
Yaşamı doyasıya yaşasam
Düşler diyarına yolculuk yapsam
Umutlara yelken açsam
Göz yaşlarımı dondursam
Git gidebilirsen sevgili
Terk et beni
Bitti tükendi yüreğimdeki sevgi
Anlıyor musun beni
Git gidebilirsen ardına bile bakmadan
Bakacağım ardından gözyaşı akıtmadan
Bunaldım yalan sevdalardan
Bıktım sahte dostluklardan
Yıldım tekrarlanan aldanışlardan
Yoruldum anlık ayrılıklardan
Gitmeliyim buralardan
Vazgeçtim candan
Nerede şimdi o sıcacık eller
Bakmaya doyamadığım
Deniz mavisi gözler
O olmazsa ne yapardım derken
Kaybettim bir tanemi
Sende gittin sonunda…
Yâda kaldın zorunda…
Bende bittim yalnızlığında..
Yada kaldım acısında..
Veda ettim mutluluğa
Saat gecenin on ikisi
Hala tutuyorum elimde kalemimi
Tatlı uyku esir almaya çalışıyor gözlerimi
Zorluyorum dermanı kalmayan ellerimi
Anlatmak için sana sevgimi
Karma karışık anlamsızım
İki tarafı uçurum olan yolda hız yapıyorum
Kumandanın başında başkaları
Ben kullanılan oyuncuyu oynuyorum
Tek bir kurşun kalmıştı
Mutsuzluk..yaşamın zorluğu....anlaşılmamak...
yoksunluk şefkatten..istenilen küçücük sevgilerden
Güç verdi bana yaşamı ucundan yakalamak.
Rafa kalktı olumsuzluklar tozlu çekmecelerden..,
ağır bir yük taşınan omuzlarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!