ey yar,
ne kadar uzaksın bılıyormusun bana
mesafeler olcemez aramızda kı ucurumu
durup dusunuyorum sımdı
eskıden de boylemıydı sevgının acı veren durumu;
bılemıyorum yar, uzaksın bana
gozlerımın mavılıgınde serınle dıye
hep yoklugunla besledım
nıhayet vuslat yakın derken
hayalınle yıllarca basbasa kaldım
yokluk benı yıldırmadı
usuyen gozlerımı yuregımle ısıttım
Bu gece hüzün yağıyor yüreğime
Karası çalınmış gözümün üstüne
Hayat senin getirdiklerin bende saklı
Silinmez izlerin birçoğunu taşıyorum üzerimde
Bu gece hüzün yağıyor yüreğime
Geceye yağdım; ıslaktım
Silerken göz yaşlarımı kanadım
Berrak duygular yoktu artık
Bulanıktı gökyüzü
Bulanıktı
Şiir kokan maviliğin içinde inadına parlayanlar
İçimde ki çığlıklara söyle
Gidebildikleri yere gitsinler
Kırsınlar zincirlerini söyle
Yüklensinler hüzünlerini
Kuşansınlar gecelerini
Sürsünler gözlerine ahlarımı
geceyı sana kurban ettım leyla
gelme ustume ne olur bu kadar acımasızca
sözcüklerin hançerden kanlı olsada
bırak ben celladımı sevdim aşk sarhoşluğuyla
kurtar Leyla sensizlik dehlizinden ömrümü
biçare değilim, ümitsizlik beni öldürdü
Neden sen sin gözümün önünden bir türlü gitmeyen
Neden sensin kulaklarımda ezan sesleriyle direnen
Neden sensin inadına yaşamak diye naralarla bilinen
Neden sensin umutlar bağlanılıpta bir türlü elde edilmeyen
Neden sensin üzerinde bu kadar oyunlar oynanan
Neden sensin ağlaması rüzgarlar estiren;
Bismillah dedim suyu buldum önce
Ellerimi daldırdım tertemiz akan çeşmeye
Ağzımda burnumda ne varsa
Gecemi daha karanlık yoksa
Ben mi?
Yolcu mu daha yabancı yoksa
Ben mi?
Şeytan mı riyakar yoksa
Ben mi?
Kanayan gözlerinde köpük köpük kirpikler
Silüetler arasında gezerken kelimeler
Sonsuz bir tabloya doğru koşuyordu minik bebeler
Sormadım nereye , bilmek acıtırsa diye
Bakamadım nurdan kat kat giymişlerdi elbise
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!