Yasemin... (Akrostiş)

Yeni bir sevda değil ki bizimkisi
Ardımızda bıraktık koskoca yedi seneyi
Sene ikibinbir, temmuzun yirmiikisi
En güzeli hatıralarımın, hatta en değerlisi
Mutlu bir yuva ve harika çocuklar
İnşallah bu mutluluk sürer ölüme kadar
Nasipse bu yolda birlikte yaşlanmak da var

Yasemin kokulum, hayat arkadaşım
Asla akıtmadın sen, gözümden yaşım
Sen bana sırdaşsın, ben san sırdaşım
En zor anlarımda bile oldun yoldaşım
Mademki yemin ettik, ta en başında
İyi günde, kötü günde, Ahmet hep yanında
Nasıl başlamışsak, sürecek eminim aynı tadında

Yavrularımız bizim en güçlü bağımız
Anne, baba derken onlar, erir bizim yağımız
Sahte mutluluklarla doluyken solumuz, sağımız
Eren ile İmran'ımız, bizim en değerli varlığımız
Meyveleri aşkımızın, evimizin neşesi onlar
İkisi de tatlı birbirinden, çocuğu olan beni anlar
Ne mutlu ki bana, harika bir ailem var!