Yasemin ağızlık Şiiri - Nilgün Aras

ah efendim en iyisi
dağlara sürgün etmek kendimi
başka kentlere değil dağlara

bir kurşun kalem olmalı
bir küçük not defteri
kale gibi yalnızlığım olmalı yanımda
kalemi sabah akşam
gök deviren bir yamaca kurmalı

heybetine bakıp bakıp gıpta etmeli kuşlar
kuşları hesaba katmalı
demeli
gelin güzel kuşlar gelin
bu gördüğünüz en yüksek çatı
düşünsenize bir tüy ne güzeldir
üzerine kan bulaşmadığı zaman
güçlüler zayıflarla didişmesin yok yere
işe gül ağacından tuğlalarla başlamalı

bir yasemin pipo
eksik olmasın ağzımdan
ben kalbimden öyle gördüm
incelerin dili yasemin kokmalı

ah efendim en iyisi
dağlara sürgün etmek kendimi
içli derin anlamlı mektuplar yazmak
uzun uzun anlatmak başımdan geçenleri
evde bırakıverdiğim kendime

ıssızlığa baksın serpintili gecelerde
özgürlüğün tatlı sarhoşluğunda
dilim dolaşırken bile
onu düşündüğümü anlasın

eğer olur da kesilirse mektuplarım
ben ölmeden sakın açma
diye tembihlediğim zarfı açsın