Yasemin Şiiri - Cem Bektaş

Herşeyden çok değil,
Herşeye rağmen sevmektir asıl sevgi
Zindanda, dar ağacında,
Açlıkta ve yoklukta…
Zalım bir kış ayazında, zemheride
Pul pul dökülürken etin kemiğinden,
Bahara dair umutlar besleyebilmektir
hala çocuk kalabilen yanınla…

İşte biz seninle sevgiliyiz bu yüzden,
Biz birbirimizi karanlıkta gördük, kış da sevdik…
Bir yemin ettiysek birlikte yaşamaya değil
Birlikte ölmeye ettik!

Çocuklar büyüttük boy boy, ninni söyledik
Yasakken bile deydi sözlerimiz birbirine, sevindik
Okyanusta bir gemiciktik, savrulduk, devrildik ama
El birliğiyle yanaştık hep adamıza.
Kirlenmedik hiç,
kir sürülse de adımıza!

Başharflerimiz ağaçlara çizilen
kalplerde değil bizim
İşte biz seninle sevgiliyiz bu yüzden
Biz birlikte saydık avludaki her adımı
Ayışığında birlikte bekledik sabahı
Birlikte aktı kanımız her yarada…
Bir rüyamsın sen benim, bir mucizem
Yasemin kokar benim kitabe-i tarihçem…