Döktü mendillere, gözden yaşını.
Damlayı çevirdi, sele yasemin.
Yıktı kaşlarını, eğdi başını.
Yüreği çevirdi, göle yasemin.
Baykuşlar ah etti, garip haline.
Firkatin zulmeti, düştü diline.
Bülbül bile, konmaz olmuş, gülüne.
Karalar bağladı, dala yasemin.
Biçare, nedendir zoru bülbülün?
Sadece gül müdür, yarı bülbülün?
Kanlı yaş dökmek, mi kârı bülbülün?
İsyan etti bağda, güle yasemin.
Al fistanın, indirirdi, dizine.
Siyah perçem, dökülürdü, yüzüne.
Cümle âlem, can verirdi, izine.
Döndü bir dikenli yola yasemin.
Açan gül gibiydi, dalın üstünde.
Bal olmuştu, sanki dilin, üstünde.
İnciydi, gevherdi, elin üstünde.
Benzedi kıymetsiz pula yasemin.
Kul Refik halini, gördüm de yandım.
Bilmem ki yıllarca, nasıl dayandım.
Üzüldüm haline, kana boyandım.
Kahrından istedi, öle yasemin.
REFİK KUTLU
20-01-2010
Refik Kutlu Kul RefikîKayıt Tarihi : 20.1.2010 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sümbüle benzerdi selviydi boyu: dost kalem Kimsede bulunmaz güzeldi huyu Çoşkun pınar gibi kesilmez suyu Bir zalim elinde köle yasemin Çeşm-i Dil.
selam ve dua ile tebrik ederim efendim
çok güzeldi inanın
sayfamdasınız
TÜM YORUMLAR (12)