Yasemin Şiiri - Yusuf Bozdemir

Her şey yasemine bakınca güzelleşiyordu
çiçekler yaseminle kokuyor
kuşlar yasemin diye uçuyordu
yasemindi aslında öbür yarısı elmanın
olmazdı onsuz hiç bir şeyin anlamı
yasemin ben olmuştum, yasemin de ben
Benimdi yasemin; yasemin benim, ben; yasemen
Göremez oldum ondan başka çehreler
Duyamaz oldum yaseminsiz türküler
Benimdi yasemin; yasemin benim, ben; yasemin

Dört duvar içindeyim, yaseminden uzakta
bir o kadar da yanımda, karşı duvarda.
Dört duvarın üçünde yasemin
Benimdi yasemin; yasemin benim, ben; yasemin

Yaseminsiz hayal bile kuramazken
Alıştım onsuz yaşamaya
"o" yoktu belki ama yasemin vardı
Her şeyde bir tutam yasemin, yasemini anımsatıyordu bana
Ben yaseminle yaşıyorum, yasemin ile değil
Benimdi yasemin; yasemin benim, ben; yasemin