Yasemen Kokulu Şiirler

Yaşamak istiyorum...özgürce
Hemen şu anda, tepeden inme...
Yaşamak istiyorum dostların kolarında,
Hani bir de aşk denilen hınzır duygu,
Ah! o da olmasa...

Daha mı çok severdim gözlerindeki maviyi,
Ellerinin sıcaklığı daha mı bir başka olurdu,
Daha mı çocukça heyecanlar yaşardı yüreğim,
Dostluk tadında
Aşka kapılmasa....

Daha mı çok ıslanırdık yaz yağmurları ile,
Hiç gözyaşı dökmezdik değil mi belki de,
Ömrün şu son baharında...
Koşardık deliler gibi, tutarsız, özgürce,
Bağırırdık avazımız çıktığı kadar,
Dağ başlarında...
Hüzünler olmazdı, deşilmezdi kapanan yaralarımız,
Boğulmazdık gözyaşlarında...
Aşk inmeseydi Tanrı katından yere,
Aşka tapılmasa...

Oysa sevdi gönüller,
Sevgi labirentlerinde gönüllü öldüler...
Sevdi bülbül gülü,
Ömür boyu kanadı dikenlerinden...
Sevdi dilim hasret şarkılarını,
Akıp gitti sıcaklıklar yüreğimden...
Aslında sevda...yaratmak yüreğini yeniden ama,
Layık olmayana kısmet olmasa...

Hey! deli oğlan...gül yine...
Yakışmaz sana hüzünler, bozar seni bilirsin.
Havalandır yine şeytan uçurtmalarını,
Büyümeyen çocukları sevindir.
Arama...sorma bile...aklına bile getirme,
Onlu onsuz anılarını.
Bak, cıvıl-cıvıl hayat önünde, dostların var, senindir...
Şiir tadında hayat aslında, hep öyleydi de,
Büyüsünü bozan tek şey,
Aşk denilen zehirdir...

Tutsak olma bedenin yakıcı arzularına,
Ne olursun, sil aklından ateşli gecelerini.
Yine güleç şarkılar mırıldansın dudakların,
Karartmasın ihaneti aşkın yaşantını,
Ay ışığı altında özgür bırak
Çocuksu gözlerini...

Aşk,
Yaratıldığı günden beri,
Şeytana satmadı mı düşlerini.
Kahrından ölsün sen yaşadıkça,
Gitme üstüne...bırak.
Tamamlasın dünyada ümitsizce
Son seferini...

Yasemenler topla yine,
Hanımeli kokulu şiirler yaz,
Ellerin varsın nasır tutsun,
Dostluk bağını çapala yeşersin,
Aşkın mezarını kaz...

08/09/2004 saat:05:20 hatay -izmir
murat nail güney