YASEMEN KOKULU DENİZ
Şimdi yuvam ıssız ,sensiz, sadece yalnızlık kokusu sinmiş, taş kalpli duvarlara.
Ne olur sitem etme bana, sisli gözlerle bakıp, yasemen kokulu deniz.
Bıraktığın ayaz,yaktı geçti zaten ,yüreğime diktiğim yasemen ağaçlarımı, cayır cayır.
Öksüz ,yetim kaldı düşlerim gibi yüreğim de artık çaresiz ,
Ayrı gayrı dolanmakta nice zamandır ,sarmaş dolaş gezen kokumuz ,
Ne güzeldi o günler, kolkola gezerdi bizimle, deniz kokusu ile yasemen.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta