* Yasemen Kokulu Deniz Şiiri - Fatma Doğan

YASEMEN KOKULU DENİZ
Şimdi yuvam ıssız ,sensiz, sadece yalnızlık kokusu sinmiş, taş kalpli duvarlara.
Ne olur sitem etme bana, sisli gözlerle bakıp, yasemen kokulu dilber.
Bıraktığın ayaz,yaktı geçti zaten ,yüreğime diktiğim yasemen ağaçlarımı, cayır cayır.
Öksüz ,yetim kaldı düşlerim gibi yüreğim de artık çaresiz ,
Ayrı gayrı dolanmakta nice zamandır ,sarmaş dolaş gezen kokumuz ,
Ne güzeldi o günler, kolkola gezerdi bizimle, deniz kokusu ile yasemen.
Senin ciğerlerine dolup taşardı,biz el eleyken, denizimin yosun kokusu.
Sen dolandıkça edalı edalı, yasemen buğusu tüterdi buram buram benim yuvamın bacalarından
acır, acıtır canımı şimdi yokluğunun kokusuzluğu.
soğuk kaldırım taşları cama,buza kesiyor, ben böyle yalın ayak yürüyüp gittikçe peşinden.
Çaresizce her gönlün bahçesine varıp ,kayıp kokunu arıyorum .
Zamansız bir terkedişin, keskin bıçağına basıyor ayaklarım her adımda biraz daha kesiliyorum.
Zamanın alın teri sızıyor usul usul anılarla dokunmuş heybemizin gözeneklerinden.
Gazı kaçmış bir gazoz tadına dönüyor o güzelim hatıralardaki eşsiz lezzet.
Nerede kaldık biz ey yasemin kokulu dilber,
hangi küçük zaman dilimine hapsoldu gönlümüze sığmayan koskoca sevda.
şimdi kırık derik ,kara sevda türküleri topluyorum dinlemek için, ozanların sazından .
gönül penceremin paslı korkuluklarına dayanmış bir çift yaşlı ve yaşlanmış göz.
Ha geldi ha gelecek kokunu bekliyorum,
Salkım salkım üzümler bastı bahçemde asma dallarını,
leylakların güllerin hamımellerinin kokusu salınıyor nazlı nazlı ortalıkta,
ben hiç birini yakıştıramıyorum deniz kokusunun yanına,
gözüm hep yasemen ağacının kuruyan dallarında.
hep bu bahar yeşerecek mi acaba umudumun dalları bekliyorum ,
ben yine bacamdan buram buram yasemin tütsün istiyorum.
ben yine deniz ,sadece yasemen koksun istiyorum.
(FATMA DOĞAN 7 OCAK 2025/TURHAL)