Yasemen-akroşti Şiiri - Şair Engelliyasamak

Yaktım sigaramın ucundasın seni çekiyorum
öylesine hasretin içime yaralar bağlamış ki
içim acıyor seninle içimi yakmışım
oysaki zamanlar geçmezdi senin yanındayken

Aynalar bana yalan söylerdi ya da
zaman ayna değil miydi geçmişimizle yüzleştiren
sensiz ağaran saçlarımı yolduruyor hasretin
biraz daha sen var aynalarda

Senli duygular dilimden düşer bir bir
Beste olur, güfte olur, şiir olursun
dinlersin şarkılarda belki mırıldanırsın içli içli
sen şarkılarımı söyleyip, şiirlerimi okurken
ben sesine tutunurum gizli gizli

Eşsiz olan neydi diye sorardım kendime
kelimeler miydi içinde sen olan
hayat mıydı yoksa bir mucizeye bakarmış gibi
sana bakmak, seni bulmak hayatım olan kelimelerde
senli sevdalara dair

Müzikler gazeller hatta efsaneler yaratılmadı mı?
Mecnun’um Yusuf’um Kerem’im senin için
kör oldum seni gönül gözüyle gördüm
zindanlarda çürüdüm bir iftira uğruna
yandım sevda için
şimdi ise senin sesini duymak için
geziyorum il il

Ellerini hissediyorum
İstanbul’da mısın?
Sultan Ahmet Camii’den senin sesin mi yankılanıyor
yoksa?
teninin kokusunu duyabiliyorum
İzmir’de misin antik roma kalıntılarının arasında
kutsallığını gizlemişsin azra gibi el sürülmemiş
seni gönlüm görüyor el süremiyorum

Nail olmak sevdana aşkına
çizmekmiş gönül tuvalime
dinlemekmiş Tanrı’ya yakaran insan sesinde
sana şiirler yazmakmış içinde vuslat olmayan

10 Temmuz 2010
Efsane Etrafoğulları