Yasemen Şiiri - Yaşar Kırmızıkaya

Yıllar önce girmişti
Gönlüme bir yasemen
Ne yeşerip büyüdü
Nede çıktı sineden

Senelerce yandırdı
Kavurdu yüreğimi
Ansızın karşılaştık
Kayıp ettim kendimi

İki yabancı gibi
Baktık birbirimize
Yüzümüzde tebessüm
Yaş doldu gözümüze

Tıtreyen dudaklarından
Nasılsınız çıkmıştı
İşte o an dünyayı
Bu başıma yıkmıştı

Boş gözlerle bakındım
Öyle dala kalmışım
Senelerdir hasretli
Halimize bakmışım

Titreyen ellerimi
Kilitledi ceplerim
Ben sadece iyiyim
Değildim, diyemedim

Ne söz vermiştim ona
Ne o ümit bağladı
Ne ben selam gönderdim
Ne o mektup yolladı

İşte böyle zamanda
Birisi istemişti
O da benim gafletim
Bir kere he demişti

Bende pişman olmuştum
O'da binlece kere
Ne aşkımız küllendi
Ne sözü vurduk yere

Hem yaşımız küçüktü
Ne aklımız ermişti
Aklımız çok soradan
Başımıza gelmişti

Geçti bir filim gibi
Aklımdan o zamanlar
Hayalimde canlandı
Aramızı bozanlar

Ne günah işlemiştik
Kime asi olmuştuk
Bu kısacık hayatta
Ne umduk ne bulmuştuk

Hemen arkamı dönüp
Ayrılmıştım yanından
Sanki bir can kopmuştu
Bedenimden canımdan

Ayrıldı yollarımız
Başka başka kadere
Masalımız kalmıştı
İlk defa sevenlere

Çok üzgünüm bir tanem
Beni yanlış anladın
Bir kaç saniye fazla
Yanında kalamazdım.

İçim barutla dolu
Senin sönmez ateşin
O an aklımdan çıktı
Başkasıyla gidişin

Onun için birtanem
Ayrılmıştım yanından
Ümitleri tükettik
Gelecekten yarından

Unutmamışım seni
Her zaman aklımdasın
Gözden ırak olsan da
Herzaman yanımdasın.

Hayalle yaşanmıyor
Biraz da gerçekçi ol
Temennim benden mutlu
Benden çok bahtiyar ol...