şimdi bir oğlum var
onu çok seviyorum
bir de kızım, daha çok
karımı ikisinden de çok
ama seni çokluklarla değil
hâlâ
seviyorum
ben seni o köpekle el ele gördüğüm gün
kalbimi bir kağıt gibi buruşturup atmakla
en büyük hatâsını yaptım hayatımın
erkekliğimi bozmalıydım
yapamadım
şimdi ayna duvar coğrafyasında
kırık kemik koleksiyoncusu bir ahbapla
selvi boylu bardaklarda duman rengi rakılar
ki bir ufak içemezken bilirsin
şimdi üçüncü yetmişlik sabah üçe karşı
külleniyor
bunlar benim ömrümün külleri, ömrümün
ne geç anladım
ne büyük hatâ yaptım
ahh ne fayda
senden kalan saçları yakacaktım bir ara
sonradan anladım ki bozmuşum kendimi
aşk bu..... unutulur mu
ne edersen et, unutamazsın
duvar bir resimdir pencere uzay
oda bir tablo kapı gizli geçit
kırpışan yıldızlar ömrümün sönen külleri
ya sabır yasem ya sabır
Atılgan AlemdarKayıt Tarihi : 17.7.2011 21:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atılgan Alemdar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/17/yasem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!