Yaşayış Şiiri - Sezgin Bektaş Sezzz

Beli bükük babanın oğlu
En sevdiği yerde doğdu
Siyahtı, gece karanlıktı, soğuktu, kardı, kıştı
Uzundu gürdü kırdı sertti saçı kaşı sakalı
Paltosu vardı kahveydi rengi
Elleri büyüktü nasırdı emekti emekçiydi
Haklıydı hakçıydı,bilirdi, susardı…
Sarardı yakardı çekerdi…
Dumandı uçardı sıkardı…
Büyüktü karanlıktı gözü
Uzun uzun çizilmişti yüzü
Doğruluktu sözü…
Odundu közü…
Topaldı öküzü…
Yüksekti köyü,
Uzaktı,küçüktü,karanlıktı,sanki sığınaktı
Ama evdi…aş pişer aş pişer aş pişer
Düzgündü sararmıştı dişi
Tütündü, Sıcaktı,bir avuçtu ağzı..
Öperdi sakalı batardı
Uzundu,gürdü,sertti,kırdı,sakalı…
Tutardı korkardım kaldırırdı ağlardım…
Öperdi ağlardım…
Tütündü,sıcaktı,bir avuçtu ağzı
Kalındı, net ti,güven verirdi sesi
Doğruluktu sözü…
Kızarsa sevmezse savururdu heybetiyle kükrerdi
Korkardı köylü çekemezdi,sevmezdi
Elleri büyüktü nasırdı emekti emekçiydi.
Mart tı kıştı, yorgundu,asabiydi
Uyudu…
Geceydi saat ajans tı
Sesti…kapıydı….
Haberdi
Geldi…
Duydu
Döndü baktı
Tüfekti aldı…
Gitti…
Sesti geldi…
karanlıktı
Siyahtı, gece karanlıktı, soğuktu, kardı, kıştı
Kimsesizdi…
Yalnızdı tek tüfekti
Kara haberdi duyuldu…
Söylendi..
Yıkıldı …
Beli bükük babanın oğlu
Yıkıldı…
Zamandı doldu
Kandı aktı
Ölümdü geldi…
Kardı kıştı üzerini örttü…
Uzaktı,küçüktü,karanlıktı
Ama ev değildi
Siyah demir di kapı
Kocamandı siyahtı paslıydı
Kilit…
Ev değildi sığınaktı….
Kardı kıştı….
Beli bükük babanın oğluda öldü…