Yalnız kaldığım anlarda arkadaşımdın
Bana yaşadıklarını anlatır
O zamanda dert ortağındım
Sıkılmadan dinler, anlaşırdım
İçindeki yaranın acısını paylaşırdım
Özümdeki viranelik sana dağ gibi
Güç verirdi
Çünkü tek teselli kaynağındım
Senin ben
Gurbet ufkunu kaplamış
Geceyi hasret sarmış
Pencerendeki tüller arasından sızılan
Işık sevda katmış özüne
Rüyalarında korksan da
Bir gülüşün yeterdi senle olan dünyamı
Aydınlatmaya
Endişe olmazdı
Sevda dolu yüreğinde
Güvenir güven verirdin sevdiklerine
Sabırlı olmayı yar
Özlemi tutku yapardın diline
Dolgun dudağın arsından çıkan o nefes
Serinletirdi gönlümü
Hayalini kurmaksa
Yok ederdi tüm ağrılarımı
Endişem olmazdı kalbinden
Kollarımın arasında sararken
İçim yanardı
Sevdamız artık sinmiş tüm bedenime
Kaçışların boşuna
Öylesi sevmişim ki
Aşk denilen o duygu tutsak olmuş
Çok derin yer kaplamış
İnsanlığın
Bir tek amacında
Yaşayıp yaşatılan sanki o
Bahattin Tonbul
30.1.2011
Kayıt Tarihi : 3.2.2011 00:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiliyi yüreklerde anılarda yaşatma
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!