Yaşayınca Anlarsın Şiiri - Meziyet Ak

Ağlıyorsun bebeğim bilmiyorlar nedendir,
Doğduğun gün anlarsın. yaşananlar kederdir.
Gülümsesin sonradan değişecek sanarsın,
Kader denen kederi yaşayınca anlarsın.

Ağlamana gülerler sevinirler gönülden,
Bilmezler ki ağlaman geleceği görmenden.
Bebekliğin bitince aileni tanırsın,
Kader denen kederi yaşayınca anlarsın.

Geçer böyle seneler her halini severler,
Öürenmeyi istersin öğretenler bezerler.
Çocukluğun yaşarken çevreni kullanırsın,
Kader denen kederi yaşayınca anlarsın.

Gençlik gelir ardından tozpembedir o dünya,
Çocuklukta masumlık oluverir bir rüya.
Deneyerek yaşamak bir bilgelik sanarsın,
Kader denen kederi yaşayınca anlarsın.

Olgunluğun devresi hemen gelir ardından,
Gençlikteki hatalar takip eder arkandan.
Anlamadan tükenmiş gençliğine yanarsın,
Kader denen kederi yaşayınca anlarsın.

Ağarınca saçların gelmiş çatmış ayrılık,
Yaşlanmış o gönlünden kaçıvermiş aydınlık.
Pişmanlıklar faydasız yapayalnız kalırsın,
Kader denen kederi yaşayınca anlarsın.