12 Ekim 1976 - Mağusa Kıbrıs
Hep yaşayarak öğrendim ben.
Ölümün soğuk nefesini de hissettim,
Düğünün oynak havasını da.
Yatmaya korktuğum gecelerim de oldu.
Uyanmaya korktuğum sabahlar da.
Tatlı kızımın doğarken ağladığını da duydum,
Babamın ardından dökülen gözyaşlarında da ıslandım
Ama hep ayakta kaldım.
Biliyorum bir gün son ders yapılacak
Ve Azrail'in geçilmez sınavından kalacağım
Ama onu bile yaşayarak öğreneceğim...
Korkmadan ve hep yaşayarak...
Kayıt Tarihi : 31.7.2018 10:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Tunç](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/31/yasayarak-ogrendim-ben.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!