Uzun koridorların ritimli adımlarına kesilir, kulağım...
Her gün odamdaki pencereye dalıp, gidişim kadar...
Gözlerime asılıp kalıyor şu karşı dağ ve ormanlık,
Her gün bu tekrar, yüreğimin en ince noktasından geçiyor....
Yalnızlık bana hep geçmişin kederlerini sunuyor.
Babam desem,çok haşin bir adamdı...
Çok küçüktüm ayrıllığı, bende bitmeyen bir hasret sancısı,
Anam desem dert abidesi,Yüreği dert hancısı,
Yürümek ne kadar kolay şimdi geçmiş yılları...
Halbuki ben onları, bir bir yaşayarak uzun bir yoldan geldim...
Hatırıma düşen,hayatın hep acı yanları,
Bazende oğlumun, beni gülen ve güldüren sevimli hoyratlıkları,
Başta anam,eşim birde bacım yanar, derdime...
Oğlum desen o daha küçük dalıp gider, çocuksu alemine,
Birde dostlarım var,gelip gidip içten içe yanarlar derdime...
Kaderde varsa, bizde göçüp gideriz,sonsuzluk alemine
Kayıt Tarihi : 3.12.2009 23:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok sevdiğim arkadaşım dostum mehmet özsoy için yazdım kendisine allahtan acil şifalar diliyorum....
Halbuki ben onları, bir bir yaşayarak uzun bir yoldan geldim...
Hatırıma düşen,hayatın hep acı yanları,
Bazende oğlumun, beni gülen ve güldüren sevimli hoyratlıkları,
Başta anam,eşim birde bacım yanar, derdime...
Oğlum desen o daha küçük dalıp gider, çocuksu alemine,
Birde dostlarım var,gelip gidip içten içe yanarlar derdime...
Kaderde varsa, bizde göçüp gideriz,sonsuzluk alemine
çok doğru sayın Hayrettin bey kutluyorum kıymetli dizelerinizi..
insanlık aleminde tam olmasa da benzer bir tünelden geçiyoruz.
Saygilarimla..
TÜM YORUMLAR (10)