Yaşayana Bir Soru Şiiri - Ünal Yiğit

Akşamın adıyla kararan çarşıdayım
Camlar çember çeviren bir çocuğu unutuyor kepengin arkasında
ve başından geçenleri Topal Sadi'nin
Mübarek konuşsa da insanlık bir resul daha görse
Konuşmaz..
Yürüyelim iyisi mi
Bak, dün de geçtiydik bu sokaktan
Başımızın üstünde bakır tel, çatılarda bir kaç tencere ve mandal
Çekiç sesleri dövüyor örsün üstünde kilise duvarını
Karaköy'e demirlemiş bir gürültünün ardından deniz
İşçiler tek başına ve ikişerli ve üçerli
Yine bir tabut gibi taşınıyorlar evlerine
Yokuşun başında geçmişi, geleceği söyleyen bir çanak
Dedi: başınız bir baş soğan gibi ezilirkende ''inanın çocuklar''
Dedi ‘’Ekmeği çiğne yaşamın kabuğudur bu’’
Yaşam mı?

Şimdilik ondan bir haber yok..

14 Temmuz İstanbul