Yaşayan Rutin Saatler Şiiri - Cafer Akyol

Işığı arar gözlerim nefes nefese
Gizemli rutin saatlerde
Hani bir yerin ağrır acı çekersin
İlacını alır of be dersin
İşte bunun gibi bir şey

Nefesin açılır duyguların kanatlanıp uçar
Konacak bir dal bulur
Aynı havayı teneffüs edersin
Mola veriri acıların hüzünlerin hasretlerin
Bir anda yüreğinin atışı notalara dönüşür

Arınırsın tüm dertlerinden
Gül bahçesine dönüşür rutin saatler
Hiç hesapta olmayan yüreğini acıtan
Bir de ayrılığı var bunun
İstesen de kalamazsın konduğun dalda

Yavaş yavaş kararır ortalık
Günün son şıklarını görürsün
Gözlerinde kalan güzel gözlerden
Geride ağlayan bir yürek bırakır
Ta bir dahaki gizemli saate kadar
Işığı arar gözlerin umutla hasretle sabırla