Yaşayan ölyüm Şiiri - Ömer Tural

Yaşayan ölyüm

siren sesi duyulmuştu Uzun ve acı
Sonra hareket eden lokamatif
Sıra sıra dizili vagonlar
Sallanan eller yaşlı gözler
Titrek ses, titrek eller
Hani beklerim demiştin dönene dek
Boynunu bükmüştün üzgün
çabuk gel demiştin
Mektup yaz demiştin
Özleyeceğim demiştin.

Oysa unutmuşsun o geceyi
Unutmuşsun o son anı
Verdiğin sözleri unutmuşsun
Ellerinle koparmışsın
Gözüne baka baka büyütüğümüz tomsuk gülleri.

Bense ne hayalerle koşup gelmiştim sana
Taze uçmaya çalışan kuşlar misali
Açın ekmeğe koştuğu gibi
Suya yanan yüreğin yangını gibi.

Ben senden uzaklarda hep hayalinle yaşıyordum
Yagmurumdun yağıyordun gönül yollarıma
Yeşertiyordun sevda bahçemi
Seni hayallerle canlandırıyordu umut filizlerim
Sıra sıra vagonlar gidiyordu gözlerimin önünden
Yanaklarımı ıslatıyordu gözlerinden akan yaşlar.
Oysa şimdi sen yoksun
Ellerim bom boş kalbim kırık
Benim benim için her şey öldü her şey
Bundan böyle yaşayan bir ölüyüm.

Ömer Tural
www.siirdergahi.com - www.karagolkoyu.com