Yeni bir serüvene atılmaktır sevgi.Onu görürsün yüregin kemiklerini yırtıp dışarı çıkacakmuş gibi olur, yüzün kızarır sesin titrer susup bakarsın hikayenin baş kahramanına.Bir gün çay içmek için buluşursunuz, yüzünde derin izlerin o gündür belkide böyle başlar yaşayan ölülerin hikayeleri.Kısacası ayrılırsınız sonunda film bitmiştir ışıklar sönmüş perde kapanmıştır. Eve kapanırsın sadece ağlarsın sonra caddelere sokaklara atarsın kendini onunla gittigin yerlere gitmek oturduğunuz banka oturmak iyi gelir zannedersin aslında açık yaraya tuz basarsın şarkılarda onu bulmaya çalışıp her gecen yüzde onu ararsın bulamazsın bogulursun kurtulamazsın kaçmak ister kaçamazsın yapamazsın işte çaresizsindir artık sana düşen koca bir yanlızlığa hoşgeldin demek...
Veysel EknKayıt Tarihi : 30.12.2011 01:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Ekn](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/30/yasayan-olulerin-hikayesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!