Bir ümitsiz mahpusluk gibiyim
Havası kirli, suyu kirli dünyada
Herkes gibi yalnız ve kendim gibi
Onca insan içinde kaldım bir başıma
Gebeyim, bilinmez bir son var önümde
Kaybolur muyum, kavuşur muyum bilemem
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta