rüzgar süpüremiyor, mazi sağanaklarını
ateş yakmıyor, umutların tazelenmesini
yürek konuşmuyor, ürkeklik ve yılgınlıkla
korkular sarmış her yanı… ahtapot kollarında
morallerde boğuluyor, duygu denizleri taşıyor
tükeniyor ömür, kaçışlarla, zaman dolumlarıyla
hüzün türküleri patlıyor, kusuyor beyin, kuşatılmışlıkla
can çekişiyor hayat damarları, telaşla ve huzursuz…
ya birde dostların sıcak yüzleri olmasa
candan cana kucaklamaları…?
gel gitlere, çaresizliklere derman olsada sözleri
kanmıyor aşka, çöl susuzluklarında vaha misali
inanç kavgası, batık gemilerin pervanesinde
içiyor kendini yudum yudum, doymamazlıkla
yaşam; paranoya,dengesizlik,isyanlar dolu
kahırların girdabında kayboluyor yarınlar
üzülmeyin,kızmayın
ama duyun, görün dostlarım…
bu giden yaşayan mumyanın ayak izleri.. ayak izleri…
10.11.2005
Şeref YıldırımKayıt Tarihi : 10.11.2005 13:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şeref Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/10/yasayan-mumyanin-ayak-izleri.jpg)
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (1)