Yaşayan Gözler Şiiri - Serdar Erdemir

Sıcak yatağında bir bakire
örgülü saçları dağılmış yastığa
masmavi ıslak gözleriyle
yasak bir sevişmenin artığı
gayri meşru doğum sancısı
günahlarına ağlıyor...

Beyaz kozasında bir böcek
muallak hayatının sınırında
bildik yumru gözleriyle
acılarını hesaba katmadığı
yeniden yaşama dönüş hakkını
kazanmak için kımıldıyor...

Soğuk kaldırımda bir çocuk
don korkusuyla, elleri avuçlarında
elem kusan gözleriyle
çaresizliğini arasına doğradığı
kan kokulu ekmek kırıntısını
kemirmeye çabalıyor...

Torna başında, işçi bir adam
saçı - başı kapkara yağdan
gururlu gözleriyle
karnı tok yavrusunun yarınını
onuruyla kazanma sanatını
heybesinde taşıyor...

Mısır diyarında bir rakkase
peçeli yüzü; ay ışığının şavkında
günaha davetkâr gözleriyle
iniltili dansının aykırı yanını
tüm cesaretiyle baştan aşağı
kıvranarak yaşıyor...

Eskizler arasında bir şair
şekiller çizen sigara dumanında
yaşayan gözleriyle
duygularının sezgisine aldandığı
Mitolojik kahraman bakışlarını
şiir diye sunmanın telaşını
ak kâğıtlarla paylaşıyor…

02 11 2002