Yaşayan Duygular Şiiri - Canan Motorcu

Bir gün uzaklardan bir ses
Duyuyorsunuz telefonunuzdan
Kalbinizde
Derinlerde bir yerlerde
Önce tatlı bir kıpırtı başlıyor
Sonra bu küçücük esinti
Yerini fırtınalara
Daha sonra da tayfunlara bırakıyor
Bir anda siliniyor dünya
Kötülükler ve onlardan doğan
Acılar üzüntüler
Tarumar oluyor
Tozu dumana katarak kayboluyor
Yerini sakin bir boşluk
Ve hoş bir loşluğa bırakıyor
Sonra duygular giriyor devreye
Hani o sizi temelli bıraktığını
Tamamen kaybolduğunu
Sandığınız duygular...
Ve onlar tek tek canlanıp
Taşları,tahtaları ve camları
Bir araya getiriyor
Amaçlarını biliyorsunuz
Size yeni bir dünya
Belki küçücük kulübeler
Belki sırça saraylar
Belki de devasa şatolar
Yapmaya çalıştıklarını
Hayatınızı yeni ışıklara
Belki yine acılara
Belki de sevinçlere
Ama kesinlikle umutlu beklentilere
Hazırladıklarını biliyorsunuz
Ve kendinizi bırakıyorsunuz
Bu duygular girdabına
Telefonunuzdan gelen
O bir kaç cümlelik sesin
Sizi nasıl bu kadar
Alt üst ettiğine önce şaşırıyor
Sonra da birden sevinip neşeleniyorsunuz
Evet...!
Hala basit şeylerden
Heyecanlanabildiğinizi...
Yaşadığınızı...
Ölmediğinizi anlıyorsunuz.

23.1.2005(00.45)