Yaşayan Bilir Şiiri - İsmet Ülker

Seni, sensiz yaşamak; çekilmez çile...
Yıllardan beridir avunurum hayalinle...
Bazı duygular vardır gelmez dile...
Suskun bu dilim o yüzdendir sevgilim...

Sensizliğin ne olduğunu yaşayan bilir...
Kınama halimi seninde başına gelir...
Bir insan; bu kadar mı özlenir-sevilir...
Sensizliğimedir isyanım; bende insanım!...

Lades tutuşmuşcasına; seni hep aklımda tuttum...
Her an yanımdaymışcasına gibi; gönlümü avuttum...
Seni düşünmekten kendimi bile unuttum...
Sensizliğin ne olduğunu bilemezsin sen.

Sen, damarlarımda kan bedenimde cansın...
istesemde unutamam seni, mütemadiyen aklımdasın...
Benim hayat kavgamsın; sonsuz sevdamsın...
Bir nefes gibi yaşıyorum ben seni.