Damdan düşmemişse eğer bir insan,
Düşenin halini katiyen bilmez!
Yaşanan acılar yakar bir çok can,
Akar gözyaşların kimseler silmez!
Ademoğlu ektiğini biçiyor,
Yüreğine derin yara açıyor,
Bazen gerçeklerden bile kaçıyor,
O sebepten asla hiç yüzü gülmez!
Her an insanlıktan yana dem vurur,
Doğrudan bahseder yanlışta durur,
Yüksek uçar amma engin oturur,
Bilmez fani dünya kimseye kalmaz!
Ayırt etmez iyi ile kötüyü,
Sanki dünya Ona yapmıştır büyü,
Kendine gelince canlanır tüyü,
Dikkat et onlardan pek hayır gelmez!
Dertli, ne yazık ki gerçekler acı,
İnsan yanlış yerde arar ilacı,
Değmez kişileri yapar baş tacı,
İstenilen işler bir türlü olmaz!
Erdemli 26 Eylül 2017 Salı
Kayıt Tarihi : 15.6.2021 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NOT: Genellikle insanımız kendi bir sıkıntıyı çekerse o sıkıntı çekeni anlayabiliyor. Yoksa hiç empati yapmıyoruz. Bu hususu kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!