Yaşayan Şiiri - İsmail Altun

İçim acıyor seni severken göğsümde ateş oluyorsun
Ben kendimi senden almak istesemde gitmiyorsun
Seni her düşündüğümde ya bana gel yada git diyorsun
Yaşayan bedenim kaldı ne aklım nede fikrim melek

Duvarlar üstüme gelirken sen diye varya; korkuyorum
İşte o an ellerimi yüzüme kapatıp saçlarımı yoluyorum
Sonra sonramı ellerim göğsümde nefes alıp veremiyorum
Yaşayan bedenim kaldı ne aklım nede fikrim melek

Senin sevgin bedenimde bir kurşun gibi adres sormuyor
Nasıldır deyip düşünmeden beni kalbimden vuruyor
Akan kanım sana doğru akarken her damlada ismini yazıyor
Yaşayan bedenim kaldı ne aklım nede fikrim melek