kırgınım yar
hem de ziyadesiyle
deşme yaralarımı
gelme üstüme
tüm kapılarını kapadım gönlümün
o mağrur,başı dik kimliğimi de hediye ettim bu şehre
yoruldum yar
hem de ölesiye
yedek acılarla dolu dört bir yanımı
usandım burkulan ömrüme eklemeye
hayallerimi her gece yeşertip
her sabah duvarda ki çatlaklara yamıyorum
ardım sıra anıları sürükleyip
yüzümdeki çizgilere yenilerini katıyorum
her yeni güne ölmek için uyanıp
her gece paslı gözlerimi tavanlara asıyorum
rotasızlığıma her gün bir yenisini ekleyip
bir bilsen kendimde ne muazzam kayboluyorum
üzgünüm yar
adına yaşamak denen bu zor işi
sanırsam yaşayamıyorum...
Elin olmak el olmaktan daha çok koyar adama.
Tabi karşındaki 'ADAM'sa...
Kayıt Tarihi : 18.12.2015 11:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sensizliğin şiir yanı
![Can Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/18/yasayamiyorum-9.jpg)