Boşa heba oldu bu ömrü varım
Gönlümce bir sevda taşıyamadım
Çıkmazlarda bitti umut yollarım
Menzile erip de yaşayamadım.
Güneşim önünde hep bulut oldu
Ah çektikçe içim kan ile doldu
Açamadı gülüm tomurcuk soldu
Bağına girip de yaşayamadım.
Dar oldu üç günlük dünya başıma
Kirpik göze küstü gözüm kaşıma
Gül diktim yetirdim sabır taşıma
Yâr için derip de yaşayamadım.
Felek ben ölürsem ne olur kârın
Hiç mi yok vicdanın utanman arın
Ecel gelir ser’e ha bugün yarın
İpe un serip de yaşayamadım.
Al da doysun gözün aciz canımı
Var mı viran etsen saray hanımı
Bari son nefeste şu sol yanımı
Vuslata verip de yaşayamadım.
İşte gidiyorum oyna zil takın
Zalim ellerine kınalar yakın
Açık gözlerime gururla bakın
Zulmünü yerip de yaşayamadım.
Kayıt Tarihi : 22.9.2010 20:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!