Yaşayamadıkların Şiiri - Tekin Bekar

Bir gül dalında, soldun mu hiç?
Rüzgar nefesini, kesti mi hiç?
Bir aynada kaybolan yüz gibi,
Kendi gölgene, küstün mü hiç?

Sen; kırılan bir kalbe girmedin,
Ne sessizlikte, bağırdın içine,
Ne kalbin geldi, parça parça diline,
Sen derinden, vuruldun mu hiç?

İçindeki dalgalar, denizleri taşırdı mı?
Bir taş gibi battın mı, çaresiz en dibe,
Bir sözcük sustu mu, tam ağzında,
Duygularını boğdun mu bilmeden hiç?

Bir ayna gibi çatlak, yaşlı gözlerle,
Kimseye anlatmadığın, gizlediğin sırlarla,
Geceyi kucaklarken, yalnız başına,
Sabahlara kadar, göz yaşı döktün mü hiç?