Yaşayamadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var

Yaşayamadıklarımdan öğrendiğim bir şey var
Yaşayamadın mı, içinde kalmayacak
Sevgiline duyduğun hisler sadakat kokmayacak
Ve bir çiçek asla zırt pırt koklanmayacak.

İnsan saatlerce bakarsa gökyüzüne mallaşır
Bir denize bakarsa bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak gökyüzünde kanatlı bir şey olsaydı eğer
Kopan kökler salsak oraya neye yararmış meğer

Kucakladın mı sımsıkı kucaklamayasın ki arkadaşını, şımarmasın kerata
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksen yamulmaya razı olacaksın
Ve uzandın mı çoğu kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi hissedip kendini, hayallere dalmayacaksın

Hayat balıklama dalmalı içine insanın(ki daha hızlı olgunlaşabilelim)
Bir zümrüdün, kayanın içinde parlarcasına

Akrabalar sevmeli seni, etrafındaki insanlar
Bütün kitapları okuman, bütün insanları tanıma arzusuyla yanman, faaliyete geçmene hiçbir katkı sağlamaz, boştur
Değişmemelisin tabi hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu (içinde 'susamak' olacaksa)
Fakat ne kadar üzüntü, acı varsa o kadar karamsar olacaksın yaşamda (tabi insanlar seni 'tın'lamayacak, aldırmayacaksın)

Ve kederi de yaşamalısın (diyecek insanlar) namusluca, bütün 'ben'sizliğinle (bana dokunmayan yılan bin yaşasın misali)
Çünkü acılar da sevinçler gibi olgunlaştırırmış insanı (sevinçler çocuklaştırır insanı, yalan)
Dolaşıyorsa damarlarında hayatın sonlu bayat kanı
Sonsuz taze kanına karışmak için çalışacaksın

Yaşadıklarımdan öğrendiğim çok şey var
Yaşadım mı öyle küçük yaşayacam (kendimi bir şey sanmayacam)
Irmaklara, göğe, bütün evrene karışmak ancak şiirlerde olur
Çünkü ömür dediğimiz şey popülerdir; masallarda, efsanelerde de anlatılır çokça
Hayatın sunulmuş bir armağan olduğu insana apaçık gerçek (zira öteki dünyaya kimse odun olarak gitmek istemez)