Yaşayamadıklarım Şiiri - Hasret Sayınta

Bu kadar yakınken, bu kadar uzak olmak.
Uçurumlar büyüyor aramızda.
Yollar uzuyor.
Yaşadıklarımın, yaşayamadıklarımın,
Sen değilsin elbet sebebi.
Seninle hiç yaşanamayacak şeyler olması,
Bu ne acı verici.
Bir sokak ortasında el ele yürüyememek.
Sabahın geç bir vaktinde,
Öperek uyandıramamak seni.
Radyoda Sezen çalarken,
Seninle yemek pişirememek.
Bir gece vakti başladığımız filmi,
Koltukta uyuya kalıp, tamanlayamamak.
Sana ihtiyacım var gel diyememek.
Çok sensizim gitme diyememek...
Bir göl kenarında,
Güneşin aydınlattı tenini öpememek.
Göz yaşlarımı omuzuna dökememek.
Hangisi daha acı diye sorarsan,
Yaşayamadıklarım,
Yaşama ihtimalim olmayanlar derim sana.