Ah şu daha bitememiş çayırlar
toprak altında börtü böcekle şakalaşan çiğdem kökleri
nazlana nazlana
bir hal oldular
fışkıramadılar
biz özlerken baharı
bir umut bir şans
yaprakların kıvrımlarının arasına sıkışan
bir yudum ilaç diye diye
o ilaç ki bir kereye mahsus
bize sunulmasına büyük
kapıdan beklentimiz olan
kimler almışsa büyük yara
dostundan düşmanından
kimler çaresizse
kimler içten dualardaysa
Kimler yatalak hasta
kimler ayakta uyumaktaysa
İşte onlara deva
bir dilimcikte zaman hediye
kainattan bize ne olur
zamanında kıymetini bilemedigimiz
zaman için
pişmanlıklarımızı tamir için
kendimizi çözmemiz için
ve yazık ki boşa harcanmış gençlik aşkına
o gençlik ki sanırım degerince
hak ediyor biraz insafı
saf duygular tecrübesizlik adına
farkına vardık ki
küllerimiz içinde
bir kıvılcım bırakmayınca
bir hayat vardı elimizde yüzümüze gözümüze bulaştırdık
yaşayamadan onu da.
13.9
18.1.2018
Kayıt Tarihi : 18.1.2018 15:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/18/yasayamadan-5.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)