Yaşayacak Yeri Yok İnsanın,Kalbinden Başka

Gün başlıyor,açılıyor perdeler
Elbiseler giyiliyor
Kapılardan geçiliyor
Tekrar giriliyor kapılardan içeriye
Aynada derin ayinlerden sonra
Bitiyor yüzyıllık masal...

Gözlerin buluştuğu an
Dağılan sözcükleri sessizliğin
Parçaları yalnızlığın
Örtünüyor karaçarşaflarıyla
Dünyanın
Ezbere
Aşklarında insanlığın
Köşeye sıkışmış
Kalb kırıkları
En kirli kanını döküyor
Zamanın kuytusunda...

Mağarasında huzursuz yaşayan
Kelimeler
Umutsuzca su içerken
Çaykaralaradan
Eski bir düşmanlık ateşini bulur
Yeniden
Anıların köpürmüş dalgalarında
Bir vakit hatırlanır kavgalar
Kahramanlıklar
Tutuşsun diye
Güçsüz düşen duygular....

Nafile
Ölüsüzlük ve ölümsüzlük şarkıları
Boşa
Marşlar
Yaşayacak yeri yok
İnsanın
Kalbinden başka

Bu dram en büyük komedisi insanın işte
Yaşarken
Onurluca
Onursuz
Mısralarda