dikenlerle hep barışık yatağımı ucundan silkeleyememişken daha
temmuzun aylak gecelerinden biri yine zehir zıkkım satmıştı bana
eşlik ederken ‘sokak kokulu yalnızlığım’ bencil uykusuzluğuma
Güneş’e doğru umutla yola çıktı ‘kara çarşaflara sarılı ruhum’
ama yine de karanlıklar…
oysa tavuğuna ‘kış’ bile dememiştik, Güneş’in
varsın, yüz çevirsin, kirli yaşamları aydınlatsın cömertçe
ona inat, ‘biçilen kadere inat’, yaşayacağız biz
hayattan bilek gücüyle söküp aldığımız özgür yaşamımızı
yaşayacağız!
12.07.2015 – İstanbul
Müjdat BilginKayıt Tarihi : 13.7.2015 12:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık sayın Müjdat Bilgin...
TÜM YORUMLAR (1)