yalnızlığın en zengini1957
yaşayabilseydik bu ilkbaharı
o dallardaki çiçekler
bizim resimlerimiz olacaktı
renklerimizin tafında ne
meyvelerimiz ne tatlarımız
hayatımızın ortagı olacaktı
kaçtı bir kere bahar
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta