Benim gönlüm Toprak gibidir.!
Şimdi gülerek gidiyorsun ama,
Birgün cesedin ile bana Dönmeye Mahkumsun.
Ve şunu sakın unutma.!
Gönlüm her nekadar Toprak gibi olsada,
Her cesedi kabul etmez.!
Çünkü giden sadece bendeki hayatını değil,
Hayatındaki Şerefinide kaybeder.
Sen benim için bir ölüde olsan,
Şerefini yitirmiş bir ölü ile işim olmaz.!
"Ölülerde şeref mi olur.? " deme
Öldüğü halde Yaşayan nice Şerefsizler bilirim.
Ölmek sadece nefesin kesilmesiyle değil,
Gittiğin kişinin kalbinin kırlması ile başlar.
Ve biliyormusun.?
Yaşattığın kadar Yaşayacaksın bu bedende.!
Kayıt Tarihi : 10.2.2013 05:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Soysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/10/yasattigin-kadar-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!