Yaşatmiyor Kardaş Şiiri - Sinan Özgezer

Dünden bugüne kardaş bir kez olsun gülmedim
sonu gelmez bu çilelere boyun eğip yenildim
sanki felek düşman bana güldürmüyor şanstan yana
sanki kastı var şu gençliğime hayatıma
yaşatmıyor beni kardaş öldürüyor beni kardaş

Doğdum doğalı kardaş bir kez gülmedim
bitmek nedir bilmeyen acılarla büyüdüm
bıktım artık bu hayattan bıktım
şu çileli dünyada ne yaşadım nede öldüm

Kader oyuncak gibi almış beni eline
evirip çeviriyor kasten oynuyor benimle
dert üstüne dert yağdırıyor üzerime üzerime
yaşatmıyor beni kardaş öldürüyor beni kardaş

Karayla yazmış kader alın yazımı
boynumu bükmüş kırmış kol kanadımı
kapatıp gitmiş bütün umut yollarımı
yaşatmıyor beni kardaş öldürüyor beni kardaş

Nereye kaçsam hep kader peşimde
Sanki bu dünyada bir ben kalmışım
Sanki açı çektirmek için bir ben varmışım
bir insan doğarken olurmu bilmem
ben doğuştan ağlamışım ağlatılmışım

Anlamadım sanki kader
bana eziyet etmek için zevk alıyor
durmadan uğraşıyor benimle uğraşıyor
ölmekten başka hiç bir çarem kalmadı
ne yapayım yaşatmıyor kardaş yaşatmıyor.