Ah İstanbul! Bırakmayacaktım seni bir otogar köşesinde,
Başımı yaslayıp bir otobüs camına ağlamayacaktım.
Ama sen de dağıtmayacaktın saçlarımı bir vapur iskelesinde
Tuzlu suyu vurmayacaktın bir vapurun metal yalnızlığına
Martıları koymayacaktın güneşin önüne
Ayak bastırmayacaktın Kadıköy'üne, Beşiktaş'ına, Eminönü'ne.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
