Ey Hayat!
Ne istiyorsun benden anlamıyorum ki.
Sahte aşklar,
Sahte dostluklar,
Sahte gülüşler,
Sahte olan her şey sende
Yapma ne olur!
Ben bunları kaldıracak kadar
Güçlü değilim.
Yoruldum yaşamaktan
Mutluymuşum gibi yapmaktan
Yoruldum!!!
Anlasana artık hayat
Pembe gözlüklerim yok benim
Biraz geç olsa da..
Anladım!Senin de sahte olduğunu
Ama... Hakkını yemiyeyim
sürekli bir şeyler öğretiyorsun
yaşatmadan yaşamayı öğrettin
kimi gördü, kimi göremedi
Göremeyenleri gömdün zaten toprak altına
Görenler de hala savaşıyor seninle
Bu sana son sözlerim
Ey hayat!
Beni de gömeceksin yakında toprak altına
pes ettim.Savaşmayacağım artık seninle
Kötülüklerine göz yumup yaşamaktansa
Gerçekleri görüp ölmeyi tercih ediyorum
Çünkü sen;öğrendiklerimizi unuttuktan sonra
Geride kalan bilgilerden ibaretsin!
Kayıt Tarihi : 22.3.2018 21:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hayattan çok sıkıldığım bir an bu dizeleri kağıda döktüm umarım beğenirsiniz..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!