özgürlük
Bir çocuğun titrek elleriyle
duvara bıraktığı yazıyla başladı her şey.
“Yaşasın devrim, yaşasın kardeşlik”
diye haykırdı kireç kokan taşlara.
Harfin harfe dokunduğu yerde
umut yeşerdi, umut büyüdü.
Karanlık sokaklarda yankılandı o kelimeler,
bir çocuğun yüreğinden taşan cesaretle.
Ve sonra bir ses —
kurşunun uğultusu,
sessizliği paramparça eden çığlık.
Bir an sustu şehir,
bir an durdu gökyüzü.
16 yaşında bir çocuğun kalbi
bir daha çarpmamak üzere
yere düştü.
Ne için?
“Yaşasın özgürlük” dediği için,
yeni bir dünyanın kapısını aralamak istediği için,
kardeşliğin elleriyle yarınları kurmak için.
Oysa bilmezler mi,
kurşunlar öldürür bedeni
ama öldüremez sözü.
Bir duvara yazılan kelime,
bir kere yankılandı mı,
çağlar boyunca yürür kuşaktan kuşağa.
Şimdi o çocuk
tozlu sokakların,
parklarda oynayan çocukların,
bir kitap sayfasında satır aralarının
gizli şarkısıdır.
Ölüm bir son değil,
düşlere ekilen tohumdur onun için.
Her fısıldaşan genç,
her sokağa yazılan kelime
biraz ondan taşır.
Yaşasın devrim,
yaşasın devrimci kardeşlik…
Bir kez daha yazılır duvarlara,
bir kez daha çoğalır umut.
Çünkü özgürlük için düşen
asla yalnız düşmez
Söz : Mucize
Mucize ŞiirlerKayıt Tarihi : 7.9.2025 09:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!