Yaşasın Hayat Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Ağaçlardan ve takvimden eksiliyor yapraklar
Son nefesi soluyur yorgun argın topraklar

Kızıl kan içinde denize düşüyor güneş
Batırıyor hayalleri ölüm denen kalleş

Güneş kötü zamana boynunu bükünce
Zamanın yanında güneşin boynu kıldan ince

Efkarlı bir karamsarlık sarar bütün cihanı
Gecenin hükmü yoklar sabaha dek her anı

Nice bin yıldız özenir güneş olmaya
Koca bir göl Allah aşkına tutar mı maya

Oflayıp durur vurur kendini rüzgar çöllere
Dile gelir ağlar deniz sonra düşer dillere

Saf bulut sararır önce sonra kapkara kesilir
Dağılır kaybolur siner savrulur sonra kasılır

Kötü ama işte aynen böyle bitecek hayat
Olsun ama sen ömrün gecesine kadar dayat! ! ! ! !