Yaşasın aşkı bende gül Kadındı

Yaşasın aşkı bende Gül Kadındı

Yaşasın bu aşk bende
Bu aşk gül

Adı her saatime çivileniyor o gül Kadının
Çivilensin
Yaşasın bu aşk bende
O gül kadındı

İlk karşılaştığım sokaktayım yine
Yine adı çivileniyor aklıma

Bir kırk yıl daha çivilensin aklıma adı

Hasret ateştir deseler inanırım
Onun hasreti bağrımı deldi

Mecnun bile buldu leylasını
Kınamayın beni
Mecnunun çölü
İki adımlık
Beş kulaçlıktı
Benim çölüme bir ömür yetmez

Ben ferhattan şanssızım
Ben bülbülden şanssızım

Çıktı karşıma çarpıldım
Yıllardır hasret tattığım

Mektubuna,selamına bir tatlı sözüne bir anlık hasret
Etmişti dünyayı kör gurbet

Uğruna dağlar aşılacak güneşli sıla oldu gül kadın...

Güneş kadının mavi göklerine hasretimden
Yanar dağ olduğum günden beri
Güneş ve ay bana aşkın ateş olduğunu söyler

Ateşmiş o kadına aşk
Kırk yıldır sönmedi hasretim ona
Çıktı karşıma çarpıldım

Bu gece yine
Adı her saatime çivileniyor o gül Kadının
Çivilensin
Yaşasın bu aşk bende

Bu şehir anlamadı beni kör gözlerle baktı hep
Git dese de gitmem
Gidersem öksüz kalır onun anıları
Kokusu var onun ey öksüz şehir sende
Zincirlikuyu zincir vuruldu ayaklarıma gitmem