Yaşasıbe Şiiri - Bünyamin Özdemir 2

Cumhur'a..

Ne Sarı Paşa
Ne Kara Paşa

Ne de
İstanbul sularına
Şişinerek karışan
Yalabık celalî kodoman
Çapanoğlan beyli
Abdest suları.

Bunlar kurmadı
Cumhuriyeti.

Kurulurken
Denizlerde
Boğulmadı
İngiliz güdümlü
Komşu dolu
Düşman.

Mührü basıp
Kör Ağca atam
Nüfus müdürlüğünde
Kurdu Cumhuriyeti.

Düşman da
Gâvur İzmir henüz
Olmadan Türk Mürk
Ali ile Veli ve Delinin
Kanber oğlu Durmuşun
Satılmışların köpüklü
Abdest bozmalarında
Ibrıklı ayak yolunda
Boğuldu.

Fakir fukara
Garip gureba
Kanburumda hâlâ
Üryan bir millet
Pelit sopalarıyla
Yün çoraplarıyla
Anadut-yaba
Dirgen-tırpan
Kapıda nal
Üzerlik otu
İyi güzel
Ölümlerle
İnadına
Yaşıyor.

Hane, cilt, sahife no:
Türkiye kadar büyük
Küçük nüfus cüzdanım.

Alnında İslam:
Din u devlet
Ebed-müddet
Çipsiz kimliğim.

Uydu tasmalı it
Kırkayaklı mürted
Uzaktan kumandalı
Yani digital değil.

Hâlâ Hüve'lidir
Benim hüviyetim.

Yenisini..?
Allah'sız Kitap'sız
"Besmelesiz üç beş kişi"nin
Makinaların mabadına
Sokuyorum.

Hacı Murat
Devedikeni
Küçük Ağa
Ali Emmi
Dimdik başım.

Çünkü yırtmadım
Kafa kağıdımda adım
İlelebet budur:

Cumhur.